Het verhaal van Merel: de val, de wake-up call en de weg omhoog
Onderneemster Merel heeft alles onder controle, dacht ze. Een verslaving aan alcohol sloop erin en een fietsongeluk zette alles op scherp. Haar persoonlijke verhaal vertelt ze aan Spoor6.
Merel's verhaal begint met een dronken fietsrit die haar leven veranderde. Een ongeluk dat haar met een harde klap op straat deed belanden, letterlijk; ze viel vol op haar gezicht. “Ik had wel dood kunnen zijn”, zegt Merel. “Het idee dat ik door mijn verslaving mijn kinderen, mijn baan, mijn man, familie en vrienden zou achterlaten. Of dat ze mij de komende dertig jaar zouden moeten verzorgen, was onverteerbaar. Dat moment was mijn wake-up call.”
Voor Merel en velen zoals zij, is zo’n dieptepunt vaak noodzakelijk om hulp te zoeken.
“De verslaving is sterker dan rationeel denken,” legt ze uit. Ondanks eerdere voornemens om te matigen, won de drank altijd. “Ik zei vaak tegen mezelf: volgende keer doe ik het anders. Maar die ‘volgende keer’ bleef altijd uit.”
De confrontatie met familie
Hoewel haar gezin Merel probeerde te helpen, was dat niet genoeg om haar gedrag te veranderen. “Mijn kinderen zeiden soms dat ik te veel dronk, maar ik wuifde het weg. De verslaving verdoofde me, voornamelijk emotioneel. Ik bagatelliseerde het probleem en gebruikte excuses om te kunnen blijven drinken. Ook al wist ik dat ik gesprekken van de vorige avond niet kon herinneren.”
Merel realiseerde zich pas achteraf hoe ze zichzelf isoleerde. Dat proces verliep heel langzaam. Ze dronk vooral ’s avonds als ze klaar was met werk, of thuiskwam van een feestje. Als iedereen al op bed lag, zat zij nog aan de wijn. Overdag functioneerde ze ogenschijnlijk normaal. “Ik hield mezelf voor dat ik controle had, omdat ik het mijzelf pas toestond om na vijf uur te beginnen met wijn. Maar die ‘controle’ was natuurlijk een illusie.”
Het omslagpunt
Na het ongeluk en de confrontatie met haar eigen sterfelijkheid en geweten besefte Merel dat er iets moest veranderen. Ze zocht hulp bij Spoor6 verslavingszorg, waar ze met andere mensen in een behandelgroep terechtkwam.
“Ik had een controlefreak-mentaliteit: ik wilde alles plannen, van hoelang de behandeling zou duren tot wanneer ik weer zou mogen drinken. Ik had immers als ondernemer alle touwtjes in handen. Maar de therapeuten lieten me loskomen van die behoefte aan controle.”
Het bleek cruciaal om zelf verantwoordelijkheid te nemen. “Ik moest leren dat stoppen met het drinken van alcohol niet iets is wat iemand anders voor je beslist. Je laten vertellen dat je gewoon maar even wat moet minderen, werkt niet. Het moet vanuit jezelf komen.”
De strijd met de verslaving
Merel is nu ruim acht maanden nuchter, maar ze weet dat de strijd nooit helemaal over is. “Het verlangen naar drank, de ‘zucht’ zoals ze dat noemen, blijft ergens sluimeren. Het is een strijd die de rest van je leven duurt. Bij Spoor6 heb ik geleerd hoe ik mezelf veilig kan houden.”
De steun van haar gezin, dat ondanks alles altijd achter haar bleef staan, was essentieel. “Ze hebben mij nooit laten vallen, ook al was mijn gedrag soms onacceptabel. Dat heeft mij enorm geholpen om de omslag te maken.”
Leren ontspannen en loslaten
Een belangrijke les die Merel leerde tijdens de behandeling in de groep, was hoe ze zichzelf rust kon gunnen. “Ik was het niet meer gewend om gewoon even op de bank te zitten en niets te doen. Ik dacht altijd dat ik alles moest regelen en oplossen, niet alleen voor mijzelf, maar ook voor de mensen om mij heen. Inmiddels kan ik weer genieten van kleine momenten, zoals een kop koffie op de bank en een gesprek met mijn zoons of man.”
De therapie bij Spoor6 heeft haar geleerd om anders naar haar leven te kijken. “Ik hoef niet altijd alles onder controle te hebben. Dat inzicht was bevrijdend. Het heeft me geholpen om milder te zijn voor mijzelf en mijn omgeving.”
Reflectie en hoop
Merel kijkt met gemengde gevoelens terug op haar verleden. “Ik voel verdriet over hoe het gegaan is, vooral voor mijn gezin. Maar ik voel ook trots dat ik de weg naar herstel heb gevonden.”
Haar verhaal is een krachtig voorbeeld van hoe verslaving iedereen kan raken, ongeacht hoe sterk, succesvol of gecontroleerd iemand lijkt te zijn. “Ik dacht altijd dat ik het zelf wel kon oplossen. Maar soms moet je accepteren dat je hulp nodig hebt. Dat is geen zwakte, maar een kracht.”
Wil jij ook je verhaal vertellen aan anderen? Laat het ons weten, dan gaan we graag het gesprek met je aan.
