Erwin is al jaren verslaafd aan drank en drugs
Erwin is al jaren verslaafd aan drugs en drank. Dat kostte hem zo ongeveer alles wat hem lief was. Zijn vrouw, zijn gezin en zijn werk.
Jeugd - Ik heb er erg mee gezeten dat ik mijn vader pas op mijn achtste heb leren kennen. Vroeger dacht ik altijd dat het niets deed met me. Ik voelde mij prima. Die man is niet in mijn leven geweest omdat ik hem zelf altijd op afstand gehouden heb. Pas op mijn zesenveertigste, kwam ik er achter dat die periode een grote rol in mijn leven gespeeld heeft. Ik heb al die tijd niets aan mijn gevoel gedaan. Drugs hielpen mij om mijn verdriet te verzachten.
Naast dit verdriet faalde ik vroeger op school. Ik had een havo/vwo advies gekregen en ik kon goed leren, maar alles voelde als falen. Ik had mijn focus om profvoetballer te worden. Voetballen is altijd mijn passie geweest. Helaas knapte die droom toen ik vroegtijdig geblesseerd raakte. Ik kon mijn carrière daardoor vergeten. Ondanks dat ik zelf niets aan mijn blessure kon doen, voelde het als falen. Dat is wat ik mijzelf aanpraatte. Dat ik weer had gefaald.
“Drugs hielpen mij om niets te voelen en niet toe te geven aan mijn verdriet.”
Spoor6 - Ik vergeet nooit meer het moment dat ik belde voor mijn opname. Ik belde zondagochtend om 08:30 met de hoop dat niemand op zou nemen. Helaas werd de telefoon wel opgenomen en zei er een vrouw: “Goedemorgen, wat fijn dat je belt”. Ik dacht: “Hoezo fijn? Het is helemaal niet fijn.” Ik ben hier voor een probleem en jij zegt: “fijn dat je belt.” Ik begreep daar opmerking niet, maar toch voelde het goed. Een gevoel van warmte.
Ik was erg bang toen ik bij Spoor6 in Bussum binnenliep. Vanaf het moment dat ik binnenstapte, werd ik meteen een stuk rustiger. De mensen bij Spoor6 waren enorm vriendelijk en ik kreeg meteen een kop koffie. Iedereen begroette me en toonde oprechte belangstelling.
Onderweg naar Zuid-Afrika was ik erg verdrietig om het feit dat ik mijn eigengemaakte puinhoop achterliet. Wat ik toen nog niet wist, is dat ik een mooie toekomst tegemoet ging. Ik had van tevoren het idee dat ik tussen zwervers en junkies terecht zou komen, mensen waar ik niet tussen hoorde. Ik zag iedereen binnenlopen en keek verbaasd om.
“Deze mensen zijn allemaal hetzelfde als ik.”
Bij Spoor6 heb ik geleerd dat ik helemaal niet onzeker hoef te zijn. Ik heb meegekregen dat ik boos mocht worden. Er werd aan mij gevraagd waarom ik boos werd. Ik mocht nu uitleggen waarom ik iemand uitschold. Voorheen werd ik hiervoor gestraft. Dit is een hele andere aanpak dan die ik voor mijn klinische opname kende. Het gaf mij een gevoel dat ik er mocht zijn, ondanks alles wat ik meegemaakt heb. Ik heb geleerd om te praten en te accepteren. Dit helpt mij in het leven.
“Op het moment dat ik stopte met het gebruiken van middelen, kwam ik er achter dat ik eigenlijk een hele onzekere jongen ben.”
De omslag- In week 4 zaten we bij elkaar en moesten we stuk voor stuk een schadebrief voorlezen. De brief die ik voor mij had, was die van mijn 11-jarige zoontje. Hij schreef in zeven regels dat zijn vader een grote junk is. De eerste regel was klein geschreven en de zinnen die volgden erg groot. Puur uit emotie. Op dat moment dacht ik: “Als een kind van elf dit allemaal over zijn vader schrijft, heb ik echt een fucking groot probleem.”
Na het lezen van die brief ging het roer om. Toen ik bij mijn counselor op gesprek ging, vroeg hij mij: “Wat is er nu anders Erwin?” Ik wilde mijn zoon trots maken en er alles aan doen om onze band te versterken.
“Zeg me wat ik moet doen en ik doe het.”
Dat moment was echt een omkeer. Ik was open over mijn gevoelens en was even alleen met mijzelf bezig. Het ging beter met me en ik leerde waarderen hoe het is om je gevoelens kwijt te kunnen. Het is helemaal niet eng of spannend.
Ik heb nog wel eens heimwee naar de kliniek in Zuid-Afrika. Ik zou best nog wel eens negen weken terug willen. Niet om aan mijn verslaving te werken, maar voor de relaxte sfeer. Een mooie omgeving, zonder telefoon en zonder te weten wat er in de buitenwereld gebeurt.
Ik heb de kans gekregen om mijn leven om te gooien en alles anders te gaan doen. Die kans heb ik met beide handen aangepakt. Dat ging goed tot het moment dat ik bij terugkomst naar een safe house in Amsterdam gestuurd werd. Iedereen die mij ook maar een beetje kent, weet dat ik een grote Feyenoord supporter ben en een hekel heb aan Amsterdam. Er werd tegen mij gezegd:
“Erwin, wil jij het roer volledig omgooien? Dan ga jij naar Amsterdam.”
Mijn counselor adviseerde mij om dan ook echt ALLES anders te gaan doen. Met die uitspraak in het achterhoofd, ben ik dat ook gaan doen. Ik ben bijna een half jaar in een safe house in Amsterdam geweest. Ik ben dankbaar voor de gesprekken die ik met mijn counselor gehad heb. Ik heb nu zelfs vrienden in Amsterdam en ik kom ze graag opzoeken.
Heden- Als ik terugdenk aan mijn opname bij Spoor6 komen de volgende woorden meteen naar boven: warmte, liefde en begrip. Ik ben nu, mede dankzij Spoor6, 4,5 jaar clean. Ik heb een hbo-opleiding gevolgd en help mensen die het nodig hebben. Een leven waar ik jaren geleden alleen maar van kon dromen.
